Język azerski opiera się na końcówkach. W taki sam sposób tworzymy liczbę mnogą – dodajemy do rzeczownika oznaczenie liczby mnogiej.
Do wyboru mamy końcówkę dwupostaciową: -lar, -lər. Dobieramy odpowiednią zgodnie z zasadami harmonii samogłosek. Weźmy dla przykładu dwa słowa:
maşın (samochód) – maşınlar (samochody)
iş (praca) – işlər (prace)
Jednak dodawanie liczby mnogiej to nie tylko końcówka. Należy pamiętać, że w odróżnieniu od języka polskiego, w liczbie mnogiej nie stawiamy słów, które mają w określeniu ilość lub liczbę. To znaczy, że w formie dwie książki mamy:
iki kitab
iki – 2
kitab – książka
za to
kitablar
będzie oznaczało po prostu książki.
Do takiej formy musimy dostosować osobę czasownika, czyli jeśli rzeczownik jest gramatycznie w liczbie pojedynczej, to czasownik również musi znaleźć się w takiej formie.
Kiedy faktycznie używamy liczby mnogiej? Kiedy jest to nieokreślona liczba czegoś, oczywiście więcej niż dwa.
Sprawdź swoją nową wiedzę, rozwiązując proste ćwiczenie:
