Jesteś w centrum Erywania i próbujesz dowiedzieć się, czy ktoś zna rosyjski lub angielski? Albo chcesz powiedzieć, że ty już znasz ormiański? Ten tekst jest dla Ciebie.

Podstawą jest czasownik „wiedzieć/znać”, czyli գիտնել (gitnel). Odmienia się inaczej, niż większość czasowników, które pojawiły się na tej stronie do tej pory. To znaczy, że nie mamy tutaj żadnej formy czasownika posiłkowego, a wszelkie formy osobowe pojawiają się w głównej części czasownika. Co to oznacza w praktyce?

ես գիտեմ (jes gitem)

դու գիտես (du gites)

նա գիտի (na giti)

մենք գիտենք (menk’ gitenk’)

դուք գիտեք (duk’ gitek’)

նրանք գիտեն (nrank’ giten)

Kiedy już znamy odmianę czasownika, możemy do tego dobudować całe zdanie. Pierwsze, co nam potrzebne, to słowo „język”, czyli po ormiańsku լեզու (lezu)

Możemy też zapytać o to, jakie języki znasz, wtedy ze słowa լեզու trzeba zrobić liczbę mnogą – լեզուներ (lezuner). Dlaczego taka forma? O tym już niedługo.

Do tego dajemy słowo Ինչ (inć), czyli co. Pamiętaj, że w ormiańskim obowiązują inne zasady interpunkcji niż w polskim. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj. Dlatego w słowie „co” musimy umieścić znak zapytania:

Ի՞նչ

Tym samy jeśli chcemy stworzyć całe zdanie: Jakie znasz języki? Składamy wszystkie elementy w całość:

Ի՞նչ լեզուներ գիտես։

lub w formie grzecznościowej

Ի՞նչ լեզուներ գիտեք։

Do naszej, jak widzisz, dość prostej konstrukcji dodajemy nazwy poszczególnych języków:

հայերեն – ormiański (hajeren)

ռուիսերեն – rosyjski (ruseren)

լեհերեն – polski (leheren)

անգլերեն – angielski (angleren)

ֆրանսերեն – francuski (franseren)

գերմաներեն – niemiecki (germaneren)

իտալերեն – włoski (italeren)

հումարեն – grecki (humaren)

վրացերեն – gruziński (wraceren)

թուրքերեն – turecki (t’urk’eren)

Z tak podanych słów możemy stworzyć dowolne kombinacje zdań, np.

Ես հայերեն գիտեմ։ czyli „Znam ormiański.”

Անգլեռեն գիտե՞ս։ Czy znasz angielski?

Teraz wystarczy tylko trochę praktyki i nowa wiedza będzie w głowie :)