Przeczenie w gruzińskim przyda Ci się, już przy stwierdzaniu, że nie mówisz w tym języku. Dlatego warto poznać kilka zasad, by móc też zaprzeczyć, a nie tylko potakiwać.

Podstawą są dwa słowa, które trzeba opanować:

არა – nie (ara)

używane głównie jako przeciwieństwo do “tak” oraz

არ – nie (ar) używane jako przeczenie z czasownikiem

Jak tego używać?

Oprzyjmy przykłady na czasowniku „być” w czasie teraźniejszym, o którym możesz przeczytać tutaj. Zacznijmy od pytania, na które możemy odpowiedzieć tak lub nie:

შენ ტურისტი ხარ? (szen t’urist’i char)

ტურისტი – turysta

Jeśli chcemy odpowiedzieć: „Nie, nie jestem turystą” tworzymy następujące zdanie:

არა, ტურისტი არ ვარ. (ara, t’urist’i ar var)

Na tym przykładzie widać, jaka jest różnica między არა i არ. To drugie słowo występuje zawsze przed czasownikiem i nie może być rozdzielone innymi słowami. Jak po polsku słowo „nie” jest pisane osobno z czasownikiem.

Zdanie, które widzisz powyżej, jest długą formą. Podobnie jak po polsku możemy ją skrócić do zwykłego „nie”, czyli არა. Jednak jest to odpowiedź potoczna i nie używamy jej tak często przy rozmowach oficjalnych. Wtedy raczej staramy się mówić pełnymi zdaniami, jak w naszym języku.

Taką konstrukcję możemy dopasować do każdego innego czasownika, którego chcemy użyć.

Jeśli za Tobą już tekst o krótkiej formie czasownika „jest”, wiesz, że არის można też zastąpić sufiksem -ა. Zgodnie z zasadą, że do spółgłosek dopisujemy dwie litery ა, forma „nie jest” w wersji skróconej będzie wyglądała tak: არაა (araa).

Nie mylcie jednak არაა z არა. Też, kiedy wymawiacie, rozróżniajcie te dwa słowa.