Sposobem na proste określenie przedmiotów i osób jest zastosowanie zaimków dzierżawczych. To też kilka słów, które pomogą Ci do pewnego stopnia zastąpić złożone konstrukcje rzeczownikowe.
Zaimki dzierżawcze po ormiańsku wyglądają następująco:
իմ – mój (im)
քո – twój (k’o)
նրա – jego, jej (nra)
մեր – nasz (mer)
ձեր – wasz (dzer)
նրանց – ich (nranc)
To jednak nie koniec w przypadku ormiańskiego. Do tego należy dodać jeszcze dwa przydatne słowa:
իր – jego (ir; swój; należący do niego, niej)
իրենց – ich (irenc; należący do nich, swój)
Kiedy ich używamy? Kiedy chcemy pokreślić, że coś lub ktoś należy do tej samej osoby, która na przykład była wykonawcą czynności. Szczególnie w przypadku trzeciej osoby liczby mnogiej może być to dwuznaczne. Jeśli chcecie powiedzieć „On trzymał jego kwiaty” nie wiadomo, czy chodzi o kwiaty należące do wykonawcy czynności, czy kogoś innego. Szczególnie, jak masz w pamięci, że po ormiańsku mamy jedno słowo na on, ona i ono. Kiedy zamiast նրա użyjesz իր, wtedy zdanie zmieni znaczenie na „On trzymał swoje kwiaty.”
Skoro potrafisz już użyć zaimki dzierżawcze, czas na pytanie „czyj”, czyli po ormiańsku:
ու՞մ (um)
Pamiętaj o zasadach interpunkcji. Znak między u oraz m oznacza właśnie znak zapytania. Więcej na ten temat przeczytasz tutaj.
Zobaczmy, jak będzie wyglądało zdanie z użyciem czasownika być (możesz go powtórzyć, czytając ten tekst) oraz nowymi słowami:
Ու՞մ է նոր տունը։ – Czyj jest nowy dom?
տուն – dom (tun)
նոր – nowy (nor)
Teraz pozostaje tylko powtórzyć kilka razy te słowa i zacząć używać. Niedługo również w ćwiczeniach na tej stronie.